ANNEKE EKHART

Mijn abstracte werk heeft geen titels. De beschouwer ontdekt zelf wat het beeld bij hem of haar oproept of los maakt. Mijn intentie als kunstenaar is, om bij de beschouwer een verrijking te bewerkstelligen, een ervaring die een meerwaarde kan geven.

Mijn basismateriaal is zink, dat door de elementen als water, wind, zand, hitte en koude aan de oppervlakte is verweerd. Door dit proces heeft zich een textuur gevormd, die ik associeer met huid, steeds met een ander uiterlijk.
Ik ervaar in het materiaal littekens, verval. Zink is doorleefd, dat raakt me.
Dit oude zink verzamel ik bij sloopprojecten en metaalhandelaren.

Op dit zink monteer ik kleine, soms kleurrijke werken, die bestaan uit een ondergrond van schuurpapier met acrylverf.
Uit een wir-war van lijnen op schuurpapier ontstaat een beeld, waarin ik intuïtief iets herken.
Dit beeld wordt uitgewerkt, waarbij in sommige gevallen bladgoud een rol speelt.

Door dit samenspel van het zink en het daarop gemonteerde werk, ontstaat een totaalbeeld met twee huiden, een samenvoeging van twee werelden. Hierin verbinden zich oud met nieuw, verweerd met soms kleurrijk, waardoor er iets onverwachts kan gaan gebeuren. Iets hoopvols. Het verweerde en aangetaste zink lijkt van de totale ondergang gered en heeft door het daaraan toegevoegde een nieuw leven gekregen.